Wat doet een moeder niet voor haar zieke kind? verlaat het huis en gaat hulp zoeken; roepen; huilt; vraagt om genade; hij houdt zijn vasthoudendheid intact en de zekerheid dat het onmogelijke mogelijk is; hij kan soms met verrassende logica op de ruwheid van de situatie reageren. Moederliefde en vertrouwen zijn haar sterke punten. Deze houding is de foto van iemands levende en werkende hoop.
Zelfs onze hoop kan in een crisis belanden als gevolg van een onverwachte moeilijkheid, een onverwacht feit dat onze plannen verstoort, of als gevolg van een ernstige ziekte, of wanneer een zeer pijnlijke situatie voortduurt en - we zouden kunnen toevoegen - als gevolg van het gebrek aan vrede in de wereld. wereld, voor structurele onrechtvaardigheden; vanwege de ernstige milieusituatie op de planeet, of vanwege familiale en sociale conflicten... En een van onze zwakke punten zou het gebrek aan doorzettingsvermogen en vertrouwen kunnen zijn.
We moeten geloven dat broederlijke en coöperatieve liefde ons in staat stelt extreme situaties het hoofd te bieden en in ons de kracht opwekt die nodig is om onze projecten uit te voeren en te voldoen aan de verwachtingen en de essentiële behoeften van onszelf en de mensen om ons heen.
Dit is wat er gebeurde in Saliba. Ook hij leek gedwongen zijn stad Homs (Syrië) en zijn toch al bejaarde ouders te verlaten. Het glasbedrijf van zijn vader was tijdens de oorlog in een verlaten stad verwoest. Net als andere jongeren dacht Saliba erover om elders nieuwe mogelijkheden te zoeken, maar hij gaf niet op. Op 22-jarige leeftijd en met de koppigheid van iemand die het niet opgeeft iets te doen voor zijn gewonde volk, greep hij de kans aan die het project hem bood. Herstarten, dat wil zeggen, een kleine winkel openen waar zijn medeburgers ambachtelijke kaas, yoghurt en boter konden vinden, gemaakt door zijn moeder, maar ook groenten, olie, kruiden en koffie. Hij had al een koelkast en een generator. Bovendien besloot hij, geholpen door zijn vader, iets meer te doen voor zijn mensen op de dagen dat de winkel gesloten was, waarbij hij ervoor koos om minder welgestelde gezinnen te helpen en voornamelijk voedsel uit te delen. Zijn ervaring gaat vandaag de dag nog steeds door onder een bevolking die al jaren te lijden heeft onder ongekend geweld.
