Licht heeft altijd het leven gesymboliseerd. Elke dag wachten we op de dageraad als boodschapper van een nieuw begin.
Het thema licht is aanwezig in de geschiedenis van volkeren en in oude religies. De joodse traditie viert het lichtfeest, Chanoeka, dat de herinwijding van de Tempel van Jeruzalem en de bevrijding van heidense sekten herdenkt. Moslims steken kaarsen aan op de dag van de geboorte van de profeet, Mawlid in het Arabisch of Mevlid Kandili in het Turks. Het festival van Diwali, waarvan de naam reeks lichten betekent, oorspronkelijk een hindoefestival, wordt ook gevierd door verschillende Indiase religies om de overwinning van het goede op het kwade te vieren. Voor christenen is Jezus Christus het licht dat de duisternis van de wereld verlicht. Licht is daarom een realiteit vol sterke symboliek.
Maar is er een relatie tussen deze symboliek van licht en ons leven?
Als licht het leven symboliseert, kunnen we zeggen dat we er elke keer mee in relatie staan als we de vrede bevorderen en liefde geven aan onze naaste, en zo de wisselvalligheden van het persoonlijke, gezins- en sociale leven belichten; wanneer we alert zijn op wat er om ons heen gebeurt en bereid zijn om met het goede te reageren in de verschillende situaties waarin we ons bevinden, in staat zijn om de slaap en apathie op te geven en zo waakzaam mogelijk te blijven. De beslissing om de tijd te bewonen en volledig te ervaren is een keuze uit liefde die op alle mensen van toepassing is.
Soms kunnen we ook wennen aan het leven in de duisternis van ons hart of genoegen nemen met het vele kunstlicht, de verschillende beloften van kortstondig geluk en aarzeling. Het gaat erom voortdurend een keuze te maken die ons herboren doet worden: van de duisternis naar het licht gaan, anderen liefhebben en goed doen.
De aardbeving van dit jaar in Turkije en Syrië, die meer dan 50.000 slachtoffers maakte, heeft de levens van miljoenen mensen op zijn kop gezet. Degenen die de catastrofe overleefden, hele gemeenschappen van de plaats en van andere landen, vertegenwoordigden punten van kracht en moed in hun pogingen om onmiddellijke hulp te bieden en hulp te bieden aan degenen die dierbaren, huizen en alles verloren hadden, en waar het licht voor altijd leek verdwenen. .
Ware liefde kan alles (de Latijnse dichter Virgil zei al: Omnia vincit amor: liefde kan alles). Als we hier zeker van zijn, zullen we niet verrast of verpletterd worden door gebeurtenissen die ons van streek kunnen maken.
