Het behoort tot de essentie van de mens om vragen te stellen, om de ultieme zin van het leven te zoeken. Om deze reden blijft de mens in het algemeen niet passief tegenover wat hij leest, ziet en ervaart, en komen er liederen, gedichten en gebeden uit zijn hart, die zijn gevoelens uiten, nu eens verdrietig, dan weer blij, nederige verklaringen die spontaan tot bloei komen. tegenover de dingen waar we over nadenken en die onszelf te boven gaan, en waar we niet altijd een naam aan weten te geven.
Geconfronteerd met de vraag "Wat is het juiste pad voor de mens op aarde?" soms blijven we onbeantwoord. De uitspraak van Martin Heidegger kan ons verhelderen: “De grootsheid van de mens wordt gemeten aan de hand van wat hij zoekt en de volharding waarmee hij blijft zoeken.”
Zoek daarom met aandrang en blijf zoeken, in een poging te begrijpen hoe we moeten leven en hoe we de volledige betekenis aan het dagelijks leven kunnen geven, wetende echter dat we allemaal, of we nu een religieuze of een niet-religieuze overtuiging hebben, een gemeenschappelijk substraat hebben, de intieme spirituele dimensie.
We hebben het al die keren meegemaakt dat er door een lied, een gedicht of iets anders in ons hart een nieuwe impuls werd geboren die onze gevoelens verhief. En we hebben in ons de geboorte gezien van een verlangen om anderen lief te hebben, een concrete toewijding om hen te helpen die lijden en in moeilijkheden verkeren, het verlangen om te vechten of te bidden voor vrede en eenheid van volkeren, of om het leven te verbeteren in de gebieden waar we leven. leven door tussen ons dat ‘relationele goed’ op te bouwen dat de basis is van elke relatie.
Als we samen dit pad bewandelen, zullen we constructieve ervaringen om ons heen kunnen beleven, waar we ook zijn, en zullen we allemaal een gevoel van dankbaarheid in ons hart voelen opkomen voor de vrije liefde die onder iedereen zal circuleren en zal bijdragen aan de opbouw , in het kleine stukje van de wereld waar we leven, een nieuwe sociale en spirituele realiteit.
Ja, alleen pure dankbaarheid als we weten hoe we met nederige ogen kunnen overdenken wat er gebeurt, en altijd dankbaar zijn tegenover degenen om ons heen die hun talenten vrijelijk ter beschikking stellen, zonder iets te verwachten.
Deze houding zal ons helpen om niet in onszelf opgesloten te blijven, maar om altijd de liefde tussen ons weer in de circulatie te brengen, waardoor echte relaties van gemeenschap, delen en gemeenschappelijk onderzoek ontstaan die lang standhouden. En we zullen zien dat ons leven betekenis krijgt.
